“افکار هر انسان میانگین افکار پنج نفری است که بیشتر وقت خود را با آنها میگذراند.
خود را در محاصره افراد موفق قرار دهید”. چارلی چاپلين
خوب برایم سوال پیش آمد که بخش زیادی از افراد دور و بر ما که انتخاب ما نیستند (محدودیت اول)، افراد موفقی که بتوانیم آن ها را بیابیم و رابطه تنگاتنگ با آن ها نیز داشته باشیم نیز کمیاب، دشوار و محدودند (محدودیت دوم)
پس باید چه کار کنیم؟
دو ایده به ذهنم رسید که شاید برای شما مفید باشد:
۱- کتاب های خوب. کتاب ها عصاره دانش و شخصیت نویسنده های آن هستند. اگر خود را محاصره کتاب های خود قرار دهیم. افکارمان رشد می کند.
۲- ایده های خوب: حالا اگر در یک سلول انفرادی باشیم و به کسی و کتابی هم دسترسی نداشته باشیم، چه باید بکنیم؟ راهکار آن است که به ایده های خوب را در ذهن بپرورانیم. مانند ایده راه اندازی یک خیریه خلاقانه یا یک مهد کودک متفاوت یا ایجاد یک کسب وکار جدید (مانند ایده ای که یکی از کارآفرینان بزرگ این کشور در زندان به آن رسید).
بنابراین جمله بالا را دوباره بازنویسی میکنم:
“افکار هر انسان میانگین افکار پنج نفری است که بیشتر وقت خود را با آنها میگذراند و ۵ کتابی است که خوب آن ها را خوانده است و ۵ ایده ای است که ذهنش را به آن مشغول کرده است
خود را در محاصره اشخاص خوب، کتاب های خود و ایده های خوب قرار دهید”.
»»» کانال تلگرام ( کلیک کنید ) «««
